Hoe kan ik emotioneel intelligent in het leven staan?

Belangrijk is om eerst bewust te worden van je eigen emotionele landschap. De gewaarwordingen van emoties in je lichaam voelen en benoemen is de eerste stap. Dat is niet eenvoudig. Dat vraagt enige oefening. Op die manier krijgen we een objectievere kijk op het gebeuren, we worden ook objectiever. Elke situatie, beeld of gedachte kan een emotie oproepen. Soms worden we overspoeld door een opkomende emotie.

Persoonlijke beleving:

Ik besef heel goed dat deze inertie mijn totale waarneming kleurt. Vanuit deze overweldiging komt er vaak veel reactiviteit van mezelf. Ik wil iets veranderen om de negatieve emotie te doen verdwijnen of te minimaliseren.

Zeer belangrijk is daarbij om stil te staan bij wat er is. Heb ik last van emotionele inertie? Ik stel me die vraag steeds weer. Emotionele intelligentie voor mij betekent niet meer meegaan in denkprocessen om de gevoelde emotie op te lossen. Dat brengt me geen vrijheid. Ik kijk wat er is en adem ermee.

Ik laat mijn emotionele inertie los door de malenmolen van mijn geest met rust te laten. Ik voed deze niet met steeds meer denken. Het brengt me in een zekere onrust dat in het lichaam wordt gevoeld. Ik luister naar mijn zachte stem en kijk naar de ruimere context. Het is normaal om onrust te voelen, dat betekent dat er iets gaande is. Ik sta stil en probeer op te merken waar de onrust in mijn lichaam wordt gevoeld. Bij elke adem probeer ik enige verzachting te brengen.

 

Emoties in meditatie.

De twee belangrijkste patronen bij ongewenste gevoelens zijn de volgende: verhitten of bevriezen. Meestal wil je reageren op een ongewenst gevoel, bijvoorbeeld verhitten. Men wil zich afreageren naar buiten toe. Belangrijk is dat de impuls om te reageren loslaten en we ons niet laten meeslepen.

Ofwel kan je bevriezen. Je onderdrukt wat je voelt. Belangrijk daarbij is om eerlijk te zijn tegen jezelf. Observeer de bijhorende innerlijke monologen in je eigen geest. Geef aandacht wat je daarbij voelt, draag het met mededogen. Wij gaan nu deze negatieve gevoelens accepteren.

Acceptatie betekent niet onderdrukken of niet overreageren, het is de middenweg. In de meditatie gaan we elke emotie verwelkomen. We gaan emoties niet analyseren, niet beoordelen en gaan er niet op reageren. Het verhaal rond de emoties laten we los. We kijken naar onze relatie met de gevoelde emotie. De aandacht wordt gebracht naar het voelen van de emotionele ervaring.

En onderzoeken hoe de emotie in het lichaam wordt gevoeld. Elke emotie laten we toe, want het maakt deel uit van jouw ervaring van het moment. Accepteer de emotie zonder toe te geven aan de bijhorende gedachten en oordelen. Het belang van een lichaamsgerichte benadering is dat deze benadering ons de kans geeft om de gebruikelijke houding van het onprettige in het dagelijks leven niet meer toe te passen en te kiezen voor een houding van aanvaarding.

Diep gaan nadenken om een onaangename emotie op te lossen is niet de meest effectieve manier. We gaan nu de afkeergevoelens in het lichaam voelen en loslaten. De concentratie op het lichaam zorgt ervoor dat we in oude denkpatronen (piekeren, analyseren enz.) niet meer vervallen. Door aandacht te schenken aan het lichaam waar de emotie gevoeld wordt, geven we zachte ruimte aan de emotie.