Angst en meditatie.

Wanneer we angst ervaren, dan vernauwt deze sterk onze kijk, onze focus. We zijn niet meer in staat om het ruimere te zien. Om echt te zien wat er speelt in jouw eigen beleving, gaan we ons lijden nu niet meer ontkennen of wegduwen. We zeggen 'ja' tegen wat er is, onze huidige ervaring. Wanneer we akkoord gaan met wat er is, geven we het ruimte. We laten het toe. We kunnen daarbij een visualisatieoefening doen. We nodigen onze angst uit om naast ons te zitten. We zijn daarbij volledig bewust van wat er speelt in ons bewustzijn. We zijn NIET de angst.

Dan openen we onze geest voor de ruimere omgeving. We worden bewust van de veranderende stroom van gedachten en gevoelens. We kijken wat rondom ons is. Bevinden we ons in de natuur, dan kijken we met aandacht naar deze mooie natuur. Je kan ook luisteren naar de geluiden rondom jezelf. Wanneer we aandacht hebben voor die ruimere 'space' komen we los van de grip die de angst uitoefent op ons. We verruimen daardoor onze aandacht, bewustzijn en focus.

Die paar momenten waarbij we onze aandacht verplaatsen naar de ruimere omgeving zorgt ervoor dat we niet verder worden meegesleurd in die vernietigende stroom van angstgevoelens. We vergroten onze blik op het ganse gebeuren. We zien helderder wat er nu speelt. We zitten niet meer vast in die vernauwde focus. Door meditatie kan je verder oefenen om die vaardigheid 'ruimte maken' verder te ontwikkelen. Het is vanuit die ruimte dat je eventueel effectievere actie kunt ondernemen: zorg dragen voor jezelf.

 

Pijn en angst: persoonlijke beleving.

Ik ben op een bepaalde manier gewoon van te reageren om een naar gevoel te verdringen of een onaangenaam gevoel te vermijden. Recent ervaar ik dat er heel veel energie verspil om ook bepaalde ervaringen vast te houden. Bij het opkomen van angst kom ik automatisch terecht in een stroom van gedachten, gevoelens maar vooral handelingen waarbij ik denk dat ik ze moet uitvoeren. Er moet onmiddellijk iets worden gedaan.

Vechten tegen of vermijden helpt niet. Het brengt ons verder van het huidige moment. Het brengt ons nog meer lijden omdat elke reactie (o.a. vermijden of verdringen) uitmondt in een wanhopig gevoel dat hersteld moet worden. We brengen ons lichaam automatisch verder in een cognitief, emotioneel en fysiek ongemak. Deze spiraal kunnen we doorbreken door deze automatische reacties los te laten.

Belangrijk is om te beseffen dat er ALTIJD wel angst of pijn op mijn pad zal komen. We gaan de onprettige gevoelens niet vermijden of verdringen. We blijven bij het onaangename. We gaan ons juist openstellen voor het onaangename. Ik neem geen afstand wat er is, maar kijk intenser, luister en voel. Laat elke ervaring komen en gaan. We herkennen wat er nu is en geven het aandacht. We gaan alles wat in het bewustzijn komt zien als een object dat we kunnen observeren. Ik stel me open voor alle vormen van denken, ook voor negatief denken. Ik kijk dan naar de toonhoogte. Ik erken de gemoedstoestand waar ik nu inzit, ik erken het. Wanneer er angst komt, kijk ik ernaar.

Ik voel de gevoelens opkomen en kijk ernaar hoe ze verdwijnen. Daarbij ben ik mild voor jezelf en probeer te ontspannen, want dat kan daarbij helpen. Maar ben vooral opmerkzaamheid en aanwezig in de ervaring nu.

Angst en aanvaarding... Lees meer.